تلگراف: زلنسکی برای نجات کشورش باید کنار برود

یک رسانه انگلیسی با تشریح وضعیت حساس اوکراین در شرایط کنونی که حمایت پشتیبان اصلی خود، یعنی آمریکا را از دست داده است، خاطر نشان کرد که «ولودیمیر زلنسکی» برای نجات کشورش باید از قدرت کناره‌گیری کند.

به گزارش ایسنا، روزنامه دیلی‌تلگراف در گزارش خود با اشاره به دیدار پر تنش «دونالد ترامپ» و «ولودیمیر زلنسکی» روسای جمهور آمریکا و اوکراین در ۲۸ فوریه در کاخ سفید که به یک مشاجره لفظی تبدیل شد، آن را نمایشی از آسیب‌پذیری زلنسکی توصیف کرد و نوشت: پس از این دیدار، اگرچه رهبران اروپا او را در آغوش گرفتند اما این کار را با کلمات انجام دادند، نه نیروی نظامی. اروپا پول، مهارت و اشتیاق لازم برای محافظت از اوکراین را دارد اما اوکراین وقت آن را ندارد که منتظر بماند تا اروپا صنعت نظامی خود را احیا کند.

این رسانه انگلیسی نوشت، اروپا به ۳ تا ۴ سال زمان نیاز دارد تا نیرو و صنعت نظامی خود را به گونه‌ای بسازد که بتواند توازن جنگ را برای اوکراین تغییر دهد و تا آن زمان، ارتش روسیه ممکن است در مرزهای غربی اوکراین باشد. همزمان، روسیه در حال تقویت است و تا پایان سال جاری میلادی یک حمله گسترده را آغاز خواهد کرد. در واقع، سخنان قوی «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه جلوی تانک‌ها را نمی‌گیرد و تنها نیرویی که قادر به توقف تهاجم روس‌ها است، ارتش اوکراینی است که با حمایت آمریکا و اروپا. مجددا تامین می‌شود.

تلگراف نوشت: رئیس جمهور اوکراین که سیاست خارجی خود را درهم شکست و شریک اصلی‌اش را از خود دور کرد، نه به‌عنوان یک دولتمرد، بلکه مثل یک ملتمس به پایتخت‌های اروپایی گریخت. اکنون نقطه ضعف او آشکار شده است و او ادعا می‌کند که می‌خواهد به قرارداد مواد معدنی که آن را تحقیر می‌کرد، بازگردد. برای اوکراین خیلی دیر نیست، اما ممکن است برای زلنسکی خیلی دیر باشد؛ او با همه اینها، نقش یک شریک هم‌تراز را از خود سلب کرد و در ازا، ارباب‌رجوع شد.

پس از استقبال سرد واشنگتن، زلنسکی مورد استقبال اروپا قرار گرفت اما این نیز هزینه دارد. در این گزارش آمده است، زلنسکی باید معنای آن تعهدات را بفهمد؛ اروپا فریادرس اوکراین شد. از نظر رئیس جمهور ترامپ، اوکراین دیگر یک شریک مستقیم در مذاکره نیست، بلکه یک مسئولیت در اروپاست. دفعه بعد که مذاکرات انجام شود، زلنسکی بر سر میز نخواهد بود و «کر استارمر» نخست وزیر انگلیس، «جورجیا ملونی» نخست وزیر ایتالیا و امانوئل ماکرون خواهند بود.

اروپا اکنون کارت‌هایی را در اختیار دارد که زلنسکی می‌خواست، داشته باشد. عبارت معروف «بدون اوکراین درباره اوکراین بحث نمی‌شود» دیگر اهمیتی ندارد. البته اوکراین مورد احترام خواهد بود، اما تنها در سطح اروپا. در سطح مذاکرات جهانی، جهان حرکت کرده است.

این روزنامه چاپ لندن با اشاره به اینکه «تنها ترامپ توانایی ایجاد صلح پایدار را دارد و تنها طرح او تعیین‌کننده خواهد بود» نوشت: پرزیدنت ترامپ می‌خواهد طرح خود را پیش ببرد، زیرا مایل است پیامی روشن به روسیه مبنی بر این بفرستد که «اوکراین را به حال خود رها کن، زیرا شریک من است. ما اینجا تجارت بزرگی داریم که تقریبا به اندازه کل تولید ناخالص داخلی شما را می‌ارزد. این جنگ را ادامه دهید و هزینه گزافی برای آن خواهید پرداخت.» این قرارداد می‌تواند جان اوکراینی‌ها و زیرساخت‌های اقتصادی این کشور را حفظ کند.

به نوشته تلگراف، قرارداد مواد معدنی اوکراین که طبق آن واشنگتن می‌خواهد 50 درصد منابع معدنی اوکراین را در ازای کمک نظامی و مالی خود که طی سه سال جنگ در برابر روسیه به کی‌یف ارائه کرده، در اختیار داشته باشد، یکی از بهترین تضمین‌های امنیتی است که این کشور می‌تواند دریافت کند. بر این اساس، رئیس جمهور ترامپ «دشمن» نیست، بلکه یکی از «صمیمی‌ترین دوستان» اوکراین است. و زلنسکی فهمید که تنها ایالات متحده می‌تواند روسیه و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور پر قدرتش را به پای میز مذاکره بکشاند و در حین کمک به اوکراین به صلح دست یابد. زلنسکی تقریبا شانس خود را برای دستیابی به این توافق از بین برد و نتوانست موقعیت خود را تشخیص دهد.

دیلی‌تلگراف می‌نویسد، امروز، تضاد آشکاری بین منافع زلنسکی و منافع خود اوکراین وجود دارد. تداوم تسلط او بر قدرت دیگر در خدمت منافع ملی نیست و نگرش او، همان‌طور که در کاخ سفید مشاهده شد، به‌طور فعال به شانس اوکراین برای صلح آسیب می‌رساند. زمان آن فرا رسیده است که او با نظارت بر انتخابات دموکراتیک موافقت کند و راه را برای حکومت وحدت ملی باز کند.

روزنامه انگلیسی تاکید کرد که «این دولت وحدت باید شامل نمایندگانی از همه جناح‌های طرفدار اوکراین باشد» و افزود: اگر او با میل خود از قدرت کناره‌گیری کند، این شانس را دارد که میراث خود را به‌عنوان قهرمان اوکراین حفظ کند؛ رهبری که به درخواست کشورش در تاریک‌ترین ساعت آن پاسخ داد و سپس در زمانی که شرایط ایجاب می‌کرد، کار درست را انجام داد. این شهرتی است که او باید به دنبال حفظ آن در تاریخ باشد. زلنسکی نقش خود را در تاریخ ایفا کرد، اما تاریخ به جلو می‌رود و زمان آن فرا رسیده است که اوکراین نیز همین کار را انجام دهد.

*