چند نکته در مورد سرطان مثانه

سرطان مثانه زمانی اتفاق می‌افتد که یک تومور در بافتِ جداره داخلیِ مثانه شکل‌ بگیرد و در بعضی موارد ممکن است به داخل ماهیچه‌های مثانه نیز نفوذ کند.
به گزارش ایسنا، انواع مختلفی از این نوع سرطان وجود دارد بسته به آن که سرطان چقدر گسترش یافته باشد.
رایج‌ترین نوع سرطان مثانه وقتی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سرطانی، داخل دیواره مثانه گیر افتاده باشند که پزشک‌ها آن را به عنوان سرطان مثانه بدون تهاجم به ماهیچه توصیف می‌کنند.
به گفته متخصصان، اکثر افراد در صورت ابتلا به این نوع از سرطان مثانه، جان خود را از دست نمی‌دهند.
اگر سرطان به دیگر اعضا و جوارح بدن رخنه کرده باشد از آن به عنوان سرطان مثانه پیشرفته یا متاستاتیک یاد می‌شود.
بر اساس یک تحقیق سرطان در انگلیس، پنج درصد موارد سرطان مثانه از نوع سرطان سلول سنگفرشی است.
پیش‌بینی درباره وضعیت بیمار بستگی به وخامت سرطان دارد اما بنابر گزارش «جامعه مطالعات بالینی تومورشناسی آمریکا»، در مجموع احتمال زنده ماندن پنج سال بعد از ابتلا نرخی برابر با ۷۷ درصد دارد. براساس این گزارش به طور کلی شانس ۱۰ سال زنده ماندن در ۷۰ درصد مبتلایان و ‍‍۱۵ سال زنده ماندن در ۶۵ درصد افراد وجود دارد.
علائم سرطان مثانه چیست؟
به گزارش ایندیپندنت، متخصصان می گویند رایج‌ترین نشانه سرطان مثانه وجود خون در ادرار است.
اصطلاح پزشکی برای این نشانه «خون‌ادراری» است. معمولا این نشانه با هیچ دردی همراه نیست.
دیگر علائم کمتر رایج این بیماری شامل میل بی‌موقع به ادرار کردن، میل بیشتر و مرتب‌تر به ادرار و احساس سوزش هنگام ادرار است. البته این علائم همچنین می‌توانند حاکی از دیگر مشکلات کمتر جدی باشند.
علائم دیگری برای مراحل پیشرفته‌تر سرطان مثانه وجود دارد از جمله درد در ناحیه لگن، درد در استخوان و ورم کردن ران پا.
متخصصان توصیه می‌کنند اگر در ادرار خود شاهد خون بودید به دکتر مراجعه کنید. دیگر دلایل وجود خون در ادرار، علاوه بر سرطان مثانه، می‌تواند التهاب مثانه، سنگ کلیه یا عفونتی در کلیه باشد.
چه عاملی باعث سرطان مثانه می‌شود؟
سرطان مثانه از طریق تغییر سلول‌های مثانه ایجاد می‌شود. با وجود این دلایل این تغییرات همیشه معلوم نیست.
متخصصان می‌گویند اگر سال‌هاست که سیگار می‌کشید، مواد شیمیایی آن وارد جریان خون شما شده است و بعد از فیلتر شدن در کلیه به ادرار شما وارد می‌شود. مثانه وقتی به کار خود در ذخیره ادرار مشغول است به طور مداوم با این مواد شیمیایی مضر در تماس خواهد بود. این امر ممکن است باعث تغییر سلول‌های جداره داخلی مثانه شود که به نوبه خود موجب ابتلا به سرطان مثانه خواهد شد.
دلیلی دیگر می‌تواند قرار گرفتن در معرض موادی شیمیایی نظیر رنگ‌های آنیلینی و بنزیدین باشد.
مشاغل کارخانه‌ای که شامل تولید پلاستیک، رنگ، منسوجات و دباغی چرم هستند احتمال ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می‌دهند.
دیگر موارد خطرزا شامل ابتلا به دیابت، یائسگی زودهنگام و عفونت مکرر در مجاری ادراری است.

*