|
آیا کانال سوئز را داریوش ساخت؟
|
تاريخ :
بيست و نهم ارديبهشت 1404 ساعت 09:17
|
|
کد : 303152
|
کانال سوئز که دریای مدیترانه را به دریای سرخ وصل میکند، یکی از مهمترین آبراهه‌های ساخت دست بشر محسوب می‌شود. اما نکته جالب توجه این جاست که افتخار ساخت این کانل به اسم دایوش بزرگ هخامنشی است، یعنی یک ایرانی. ولی این ادعا واقعا درست است؟
به گزارش ایسنا، به نقل از فرارو، ایده احداث یک راه آبی میان دریای سرخ و رود نیل شاید در ظاهر مدرن به نظر برسد، اما ریشه‌های آن به بیش از ۲۵۰۰ سال پیش بازمی‌گردد. نخستین تلاش برای احداث چنین کانالی به «فرعون نخو دوم» بازمی‌گردد؛ پادشاهی که حدود یک قرن پیش از داریوش هخامنشی بر مصر حکومت می‌کرد. او پروژه‌ای عظیم را برای پیوند دادن رود نیل به دریای سرخ آغاز کرد، اما با مشکلاتی نظیر زمین سنگی، مسیر بیابانی و نبود آب کافی برای کارگران مواجه شد و در نهایت پروژه ناتمام ماند.
اما سرنوشت این کانال در زمان داریوش بزرگ تغییر کرد. پس از فتح دوباره مصر، داریوش با درک اهمیت اقتصادی این مسیر، تصمیم گرفت پروژه فرعون را تکمیل کند. او برای عبور از زمین‌های سنگی و تأمین آب مورد نیاز هزاران کارگر، از مهندسان ایرانی و متخصصان اقوام تابعه استفاده کرد. با بهره‌گیری از تکنیک پیشرفته قنات‌سازی ایرانیان، و تلاش‌های فنی مستمر، در نهایت این کانال پس از ۱۰ سال کار طاقت‌فرسا در بهار سال ۴۹۷ پیش از میلاد به پایان رسید.
اما آیا این کانال همان کانال سوئز امروزی است؟
خیر. کانال داریوش از شمال قاهره کنونی (شهر باستانی بوباستیس) آغاز می‌شد و با طی بیش از ۱۰۰ کیلومتر، به خلیج سوئز در دریای سرخ می‌رسید. در حالی که کانال سوئز امروزی مستقیماً دریای مدیترانه (بندر پورت سعید) را به خلیج سوئز متصل میکند و ۱۹۳ کیلومتر طول دارد. کانال جدید در سال ۱۸۶۹ میلادی توسط مهندس فرانسوی فردینان دولسپس افتتاح شد.
با این حال، کتیبه‌های داریوش بزرگ که هنوز هم وجود دارند، گواهی روشن بر نقش برجسته ایرانیان در شکل‌گیری یکی از مهمترین مسیرهای تجاری تاریخ بشر هستند. او در کتیبه‌ای می‌گوید:
«منم داریوش، شاه شاهان … من پارسی هستم و به همراهی پارسیان مصر را گرفتم، امر کردم این کانال را بکنند از رودی که در مصر جاری است تا دریایی که از پارس می‌آید... و کشتی‌ها از مصر بوسیله این کانال به سوی پارس روانه شدند…»
یادگاری داریوش هنوز در قلب تاریخ و تجارت جهان می‌تپد.
|