|
واکسنی برای همه انواع کرونا ساخته شد
|
تاريخ :
چهارم مهر 1402 ساعت 11:39
|
|
کد : 283165
|
هر بار که یک نوع جدید از خانواده کروناویروس ظاهر می‌شود و شیوع پیدا می‌کند، دانشمندان باید واکسن جدیدی تولید کنند. با این حال اکنون یک واکسن منحصر به فرد داریم که در برابر همه ویروس‌های کرونای فعلی و آینده محافظت ایجاد می‌کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، دانشمندان با موفقیت یک واکسن جدید را روی حیوانات آزمایش کرده‌اند که می‌تواند در برابر همه انواع موجود و آینده‌ی ویروس کرونا محافظت ایجاد کند.
این واکسن جدید مبتنی بر فناوری آنتی‌ژن است که توسط پژوهشگران دانشگاه کمبریج و یک شرکت زیست‌فناوری به نام دیوسین‌وکس(Diosynvax) توسعه یافته است.
همه‌ی انواع ویروس کووید موسوم به SARS-CoV-۲ دارای پروتئین‌های سنبله‌ای روی سطح خود هستند که به آنها اجازه می‌دهد وارد سلول‌های میزبان شوند و آنها را آلوده کنند. واکسن‌های موجود در حال حاضر این پروتئین‌های سنبله را هدف قرار می‌دهند، اما تنها می‌توانند در برابر انواع ویروس‌های قبلی محافظت ایجاد کنند. این به این دلیل است که پروتئین‌های سنبله با جهش ویروس تغییر می‌کنند. بنابراین تا زمانی که واکسن‌ها فقط یک پروتئین سنبله خاص را هدف قرار دهند، همواره یک نوع جدید از ویروس با یک پروتئین سنبله جدید می‌تواند ظاهر شود.
برخلاف واکسن‌های موجود فعلی، این واکسن جدید بخش‌های حیاتی ویروس را که برای تکمیل چرخه زندگی به آن نیاز دارد، هدف قرار می‌دهد.
جاناتان هینی، پژوهشگر ارشد و رئیس آزمایشگاه زونوتیکس ویروسی در کمبریج می‌گوید: این رویکرد به ما امکان می‌دهد واکسنی با تأثیر گسترده داشته باشیم که ویروس‌ها را با مشکل مواجه می‌کند.
ویروس سارس یک تهدید بزرگ است
کووید-۱۹ اولین بیماری مهم ناشی از ویروس SARS(سندرم تنفسی حاد شدید) نبود. اولین شیوع سارس در سال ۲۰۰۲ در استان گوانگدونگ چین گزارش شد. این بیماری عامل ایجاد اولین بیماری همه‌گیر قرن بیست و یکم بود که بیش از ۸۰۰۰ نفر را در ۲۹ کشور مبتلا کرد.
از زمان اولین شیوع(و پس از همه‌گیری کروناویروس)، ویروس‌های متعدد SARS-Cov-۲ و انواع آنها آزادانه بین بدن حیوانات و انسان جریان دارند و منتقل می‌شوند و هرگز نمی‌دانیم که چه زمانی یکی از آنها به تهدیدی برای انسان تبدیل می‌شوند.
هینی می‌گوید: در طبیعت، تعداد زیادی از این ویروس‌ها وجود دارند که منتظر رقم زدن فاجعه هستند. بنابراین ما می‌خواستیم واکسنی ارائه کنیم که نه تنها در برابر SARS-CoV-۲، بلکه در برابر همه اقوام آن از ما محافظت کند.
پژوهشگران یک فناوری جدید واکسن ایجاد کردند که ترکیبی از زیست‌شناسی مصنوعی، تجزیه و تحلیل ساختار پروتئین، زیست‌شناسی محاسباتی و بهینه‌سازی سیستم ایمنی است. آنها ادعا می‌کنند که این رویکرد، کارایی واکسن را افزایش می‌دهد و طیف محافظتی آن را در برابر شیوع ویروس‌های گذشته، فعلی و آینده گسترش می‌دهد.
فناوری آنتی‌ژن می‌تواند با همه ویروس‌های سارس مبارزه کند
پژوهشگران در طول مطالعه خود با ساختار آنتی‌ژنی مواجه شدند که می‌تواند پاسخ‌های ایمنی را در برابر بسیاری از ویروس‌های SARS-Cov-۲ و SARS تحریک کند. آنتی‌ژن‌ها پروتئین‌هایی هستند که در پاتوژن‌ها یافت می‌شوند که سیستم ایمنی بدن ما علیه آنها آنتی‌بادی(پادتن) تولید می‌کند.
پژوهشگران این آنتی‌ژن را با یک ایمونوژن دی‌ان‌ای(ماده ژنتیکی که آنتی‌ژن را کد می‌کند)، یک ویروس ضعیف و یک واکسن mRNA ترکیب کردند تا یک واکسن جدید تولید کنند.
در گام بعدی، آنها از شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای و آنتی‌ژن‌های مهندسی ساختاری برای تعیین دقیق بخش‌های یک ویروس که برای تکثیر و تکمیل چرخه حیات آن ضروری است، استفاده کردند.
این بخش‌ها به عنوان هدف برای واکسن آنها شناسایی شدند. در نهایت، آنها واکسن خود را بر روی موش‌ها، خرگوش‌ها و خوکچه‌های هندی در برابر ویروس‌های مختلف کرونا آزمایش کردند و مشاهده شد که این واکسیناسیون به یک پاسخ ایمنی قوی در تمام این حیوانات منجر شده است.
هینی می‌گوید: این آنتی‌ژن‌های مصنوعی بهینه شده، پاسخ‌های ایمنی گسترده‌ای را ایجاد می‌کنند که مکان‌های کلیدی ویروس را هدف قرار می‌دهند که به راحتی نمی‌توانند تغییر کنند. این کار، مسیر را برای توسعه واکسن‌هایی در برابر ویروس‌هایی که ما هنوز درباره آنها نمی‌دانیم، هموار می‌کند. این یک فناوری واکسن فوق‌العاده متفاوت و یک نقطه عطف واقعی است.
این واکسن در حیوانات موفق و بی‌خطر عمل کرده است و دانشمندان در حال حاضر در حال انجام اولین آزمایشات انسانی آن هستند که اگر موفقیت آمیز باشد، نحوه برخورد دانشمندان با ویروس‌ها را تغییر خواهد داد و جهان احتمالاً مؤثرترین واکسن‌های SARS-Cov-۲ را خواهد داشت.
علاوه بر این، این فناوری، پتانسیل ایجاد واکسن‌های مشابه برای ویروس‌هایی غیر از خانواده SARS-Cov-۲ را نیز دارد.
این مطالعه در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.
|