|
اما و اگرهای این بیماری دامی در فصل گرما
|
تاريخ :
بيست و نهم خرداد 1402 ساعت 09:07
|
|
کد : 278725
|
مدیرکل دامپزشکی خراسان جنوبی گفت: بیماری تیلریوز (زردی) در دام یک بیماری انگلی خونی بوده که توسط کنه‌ها در گرما به دام منتقل می‌شود که دامداران و مردم باید راه‌های انتقال آن را بدانند.
محمدعلی بخشی در گفت‌وگو با ایسنا در مورد بیماری شایع این روزها، اظهار کرد: یک نوع از بیماری تیلریوز (زردی) در گاو و گوساله و نوع دیگر در گوسفند و بز ایجاد بیماری می‌کند.
وی با بیان اینکه گاهی نوع زردی گاو و گوساله در گوسفند و بز و ندرتاً زردی نوع گوسفند و بز در گاو و گوساله هم دیده می‌شود اما عامل بیماری زردی در انسان با عامل بیماری زردی در دام کاملاً متفاوت است، افزود: بیماری زردی دام جزو بیماری‌های مشترک بین انسان و دام نبوده و از طریق گوشت به انسان منتقل نمی‌شود، اما گوشت دام مبتلا به این نوع زردی قابلیت مصرف انسانی را ندارد و در کشتارگاه‌ها گوشت دام‌های آلوده به بیماری را ضبط و معدوم می‌شود.
مدیرکل دامپزشکی خراسان جنوبی با بیان اینکه عامل بیماری تک یاخته میکروسکوپی است که در خون کنه آلوده وجود داشته و هنگام خونخواری کنه به بدن دام وارد و ایجاد بیماری می‌کند، اظهار کرد: فصل تابستان که فصل تولید مثل و افزایش جمعیت انگل‌های خارجی و خصوصاً کنه‌هاست، با حمله به بدن دام و خونخواری علاوه بر ایجاد کم خونی و کاهش سیستم ایمنی دام، می‌توانند باعث انتقال بیماری‌های خونی مانند تب خونریزی دهنده کریمه کنگو و خصوصا زردی شوند.
وی بیان کرد: مطمئن ترین راه پیشگیری از این بیماری مایه کوبی دام در فصل زمستان است تا ایمنی دام را در تابستان پیش رو جهت دام فراهم کند اما رعایت بهداشت دام، استفاده از جایگاه مناسب برای نگهداری دام، سمپاشی اماکن دامی و یا شعله دادن آنها به منظور مبارزه با کنه‌ها نیز در جایگاه دوم روش های پیشگیری در دام‌های مایه کوبی شده و جهت دام‌های مایه کوبی نشده به عنوان تنها راه باقی مانده پیشگیری بیماری محسوب می‌شود.
بخشی گفت: براین اساس، توصیه دامپزشکی شامل بهسازی جایگاه دام با پوشش سیمانی، جمع آوری مرتب کود و فضولات، حمل آنها به خارج از جایگاه دام و پوشاندن آنها به منظور کاهش جمعیت کنه‌ها ، سمپاشی مرتب جایگاه دام و نیز سم پاشی بدن دام به روش حمام، اسپری و یا سموم خطی مخصوص ضد انگل دامی روی پشت دام در طول تابستان است.
وی یادآور شد: مهم‌ترین علائم بیماری در دام شامل تب بالا (۴۲ درجه )، کاهش شدید شیر و اشتها، افزایش ضربان قلب و تنفس، تورم غدد لنفی پیش کتفی و پس رانی، کم رنگی، وجود نقاط خونریزی و زردی تدریجی رنگ مخاط چشم و واژن است که درمان دام به خصوص در مراحل ابتدایی بروز علائم با تزریق یک دز داروی اختصاصی ضد انگل با موفقیت انجام می‌شود، اما در مواردی که درمان به موقع انجام نشود تزریق مجدد داروی ضد انگل و همچنین داروهای حمایتی ویتامینه و سرم درمانی نیز لازم خواهد بود.
|